Халтаҳои тасодуфӣ як услуби маъмулан дар байни одамони муосир истифода мешаванд. Он бо назардошти бароҳатӣ ва амалӣ тарҳрезӣ шудааст. Ин халтаи тасодуфӣ аз маводи ғафси матои Оксфорд сохта шудааст, ки ба фарсудашавӣ тобовар аст, аз ин рӯ он мӯҳлати хизмати дароз дорад ва метавонад ниёзҳои корбарро барои муддати тӯлонӣ қонеъ кунад.
Ин сумкаи дастӣ бо тасмаҳои ғафси бофта муҷаҳҳаз аст ва корбарон метавонанд онро бо даст ё дар китф бардоранд. Тарҳи бофтаи ғафсшуда на танҳо бароҳатиро зиёд мекунад, балки қобилияти борбардории халтаро беҳтар мекунад ва корбаронро ҳангоми сафар оромтар ва бароҳат мегардонад. Новобаста аз он ки ин як роҳи дароз ё сафари кӯтоҳ аст, ин сумка барои бароҳат бароҳат пешниҳод мекунад.
Фазо дар дохили халта як масъалаи муҳим аст ва ин тот бо дарназардошти амалия тарҳрезӣ шудааст. Халта сохтори оқилонаи тақсимотро қабул мекунад, то ба корбарон барои ҷойгир кардани ашёи хурди барои саёҳати ҳаррӯза зарурӣ ба тартиб овардашуда мусоидат кунад. Новобаста аз он ки он телефонҳои мобилӣ, ҳамёнҳо, калидҳо, косметика ва дигар ашёи маъмулан истифодашаванда бошад, онҳоро ба осонӣ ҷойгир кардан мумкин аст. Ҳамзамон, фазои дохили халта барои қонеъ кардани эҳтиёҷоти нигоҳдории корбарон васеъ аст. Он на танҳо сайёр аст, балки дастрас шудан низ осон аст.
Дар бораи ин сумкаи тасодуфӣ чанд тафсилоти дигари ҷолиб вуҷуд дорад. Намуди зоҳирии он оддӣ ва шево буда, бидуни ороишоти аз ҳад зиёди зебо, ба он ҳисси муд ва табиӣ медиҳад. Ҷузъиёти халта маҳз коркард шудааст ва дарзҳо дақиқ буда, мустаҳкам ва пойдор будани халтаро таъмин мекунанд.
Тарҳи оддӣ ва амалии ин халтаи тасодуфӣ онро барои саёҳати ҳаррӯза беҳтарин месозад. Он метавонад эҳтиёҷоти гуногуни истифодабарандагонро қонеъ кунад ва метавонад дар ҳолатҳои гуногун истифода шавад. Ин халтаест, ки барои интиқол хеле осон аст.